Doom'un savaşı modern metal müziğin yanında nasıl gelişir?

Doom serisi uzun zamandır metal müziğin titreşimli ritimleriyle eş anlamlıdır. İkonik şeytani görüntülerine tek bir riff veya bakış, bu bağlantıyı anında çağrıştırıyor. Serinin geleneksel motifleri - flames, kafatasları ve şeytani yaratıklar - Iron Maiden gibi efsanevi metal grupların görsel estetiğini canlandırıyor. 30 yıllık tarihi boyunca, Doom'un oyundaki evrimi, çeşitli metal alt türlerden geçen film müziği ile thrash metal kökenlerinden Metalcore infüzyonlu Doom: The Dark Ages'e kadar yansıtıldı.

Doom 1993'te sahneye ilk kez patladığında, film müziği 80'lerin sonunda ve 90'ların başındaki thrash metal devlerinden büyük ölçüde etkilendi. Ortak yaratıcı John Romero, Pantera ve Alice gibi grupların E3M1 için kullanılan "Untitled" gibi parçalarda belirgin olan etkisini açıkça kabul etti: Pantera'nın "Ağzı" na çarpıcı bir şekilde benzer bir riff içeren. Bobby Prince tarafından hazırlanan orijinal Doom'un puanı, Thrash alt türünü benimsedi ve Metallica ve Anthrax gibi bantların yoğunluğunu yineledi. Bu sürüş film müziği, oyunun hızlı tempolu aksiyonunu mükemmel bir şekilde tamamladı, oyuncuları Mars'ın koridorları aracılığıyla yönlendirdi ve şeytani düşmanlarla karşılaşmaların aciliyetini artırdı.

Doom: The Dark Ages - Oyun Ekran Görüntüleri

6 resim

On yılı aşkın bir süredir, Doom'un müziği, mermilerinin hızı ve film müziğinin vahşeti arasında bir sinerjiyi koruyarak oyunuyla uyumlu olmaya devam etti. Bununla birlikte, 2004'te Doom 3, hayatta kalma korku bölgesine cesur bir adım attı ve yeni bir ses gerektiren daha yavaş, daha kasıtlı bir hız getirdi. Tool'un "Lateralus" u anımsatan Doom 3'ün ana teması, daha deneysel ve atmosferik müziğe doğru bir değişim sergiledi. Kimlik yazılımı başlangıçta Trent Reznor'un proje için yeteneklerini arıyor olsa da, Nihayetinde temayı oluşturan Chris Vrenna ve Clint Walsh'du, Tool'un karmaşık ritimlerinden ve ürkütücü ses manzaralarından ilham aldı.

Ticari başarısına rağmen, Doom 3'ün serinin geleneksel hızlı tempolu eyleminden ayrılması bir anomali olarak görülüyordu. 2000'li yılların başlarında, Call of Duty ve Halo gibi başlıkların türü yeniden şekillendirmesi ile FPS oyunları için dönüştürücü bir dönem oldu. Benzer şekilde, metal sahne kendi evriminde geziniyordu, Slipknot ve Deftones gibi grupların sınırları iterken, Limp Bizkit ve Mudvayne gibi diğerleri Nu-Metal'i denedi. Doom 3'ün müziği, Tool'un çalışması kadar ikonik olmasa da, oyunun rahatsız edici atmosferini başarıyla yakaladı.

Uzun süreli bir aradan sonra Doom, 2016'da tam bir revizyonla geri döndü ve dizinin orijinal momentumunu kucakladı. Marty Stratton ve Hugo Martin yönetiminde, Doom 2016'nın Mick Gordon tarafından hazırlanmış film müziği, ritmik chugging ile bilinen aşamalı bir metal alt tür olan Djent'i birleştirdi. Skorun alt bas frekansları ve beyaz gürültüsü, oyunun acımasız eylemini tamamlayan viseral bir deneyim yarattı. Doom 2016'nın film müziği, gelecekteki girişler için yüksek bir bar oluşturan oyunlarda en çok beğenilenlerden biri oldu.

Doom 2016'nın başarısını aşmanın zorluğu, 2020'de Doom Eternal'ın gelişiminde belirgindi. Son film müziği konusundaki tartışmalara rağmen, Mick Gordon'un etkisi güçlü kaldı ve müzik, 2010'ların ve 2020'lerin başlarında türün hakimiyetini yansıtan daha modern bir metalcore sesine dönüştü. Gordon'un bu dönemde Leter Me The Horizon ve Mimarlar gibi gruplarla çalışması da Doom Eternal'ın puanını etkiledi ve daha fazla elektronik unsur ve arıza getirdi. Hala ağır olsa da, film müziği selefinden biraz daha hafif hissetti ve oyunun platform ve bulmaca öğelerinin dahil edilmesiyle uyumlu.

Doom 2016, film müziğinin ve oyununun ham enerjisi ile yankılanan kişisel bir favori olmaya devam ediyor. Doom Eternal oldukça saygı görse de, metalcore ve deneysel oyuna daha rafine yaklaşımı benim için aynı özü yakalamıyor. Mimarların 2016 sürümü, "Tüm Tanrılarımız bizi terk etti" de benzer şekilde bir favori olarak öne çıkıyor ve o yılın hem metal müzik hem de oyun üzerindeki etkisini vurguluyor.

Yaklaşan Doom: The Dark Ages, diziyi daha da geliştirmeyi vaat ediyor. Xbox Developer Direct sırasında ortaya çıkan oyun, Kaptan Amerika benzeri bir kalkan ve dev mekanikler gibi yeni mekaniklerle daha yavaş tempolu bir savaş sistemi sunuyor. Oyundaki bu değişim, ağırlığı çeviklik ile dengelemesi ve hem geçmiş hem de şimdiki metalden ilham alması gereken bir film müziği öneriyor. Yeni besteciler, bitirme hareketi, Sismik Arızaları ile bilinen, Orijinal Kıyametin Thrash Köklerini tekrar ziyaret ederken, Sismik Arızalarıyla bilinen Bewred Loose gibi gruplardan gelen etkileri kanalize ediyor gibi görünüyor.

Dark Ages'in mitolojik yaratıkları monte etmek ve pilot mekanizma gibi oyun yenilikleri, kıyamet deneyiminin genişlemesini önerir. Bu evrim, Me Leting Me the Horizon gibi bantların çeşitli etkileri içerdiği modern metaldeki deneysel eğilimleri yansıtır. Doom sınırları zorlamaya devam ederken, film müziği önemli bir unsur olmaya devam ediyor ve oyunun sürükleyici deneyimini artırıyor. Mayıs ayında piyasaya sürülmesiyle The Dark Ages, hem heyecan verici bir oyun deneyimi hem de hayranların keyfini çıkarması için yeni bir favori metal albümü sunmaya hazırlanıyor.