Çıldırdım ve Atomfall'daki herkesi öldürdüm

Sniper Elite'in yaratıcıları Rebellion'dan yeni hayatta kalma aksiyon oyunu olan Atomfall'a 90 dakikalık bir daldırma olan ışınlanmış İngiliz kırsalında şiddetli bir gezinti. Son zamanlarda bir Kuzey Londra pubında biraz zaman geçirdim, bir bardak ve uygulamalı bir demonun tadını çıkardım ve Atomfall’un açık uçlu görevleri ve rahatsız edici atmosferinin ilgisini çekti. Ayrıca, belki de akıllıca, görünüşte masum bir yaşlı kadın da dahil olmak üzere bir kriket sopasıyla herkese saldırmaya karar verdim. Açıklayayım.

Atomfall'daki her NPC, en düşük muhafızdan en önemli görev verene kadar öldürülebilir. Demoya başlayarak, bu özelliği test etmeye karar verdim. Benim yaklaşımım, diyelim ki, ince olandan daha azdı. Bu dijital Cumbria'yı keşfettikten iki dakika sonra, bir tripwire tetikledim, bu da üç gardiyanla oldukça dağınık bir karşılaşmaya neden oldum. Seçim silahım? Bir kriket sopası, (sanal) kanla liberal olarak sıçradı.

Daha sonra, künt enstrümanımdan hoş bir yükseltme olan bir yay ve ok yağmaladım. Bu, hem kısa hem de uzun menzilli etkileşimlere izin verdi ve Bay Cricket Bat'a haklı bir dinlenme sağladı. Yakınlarda, yükselen bir hasır adam uğursuzca duruyordu - * Atomfall'un * segmentli dünyasının bu bölgesine, birden fazla “açık bölgeden” oluşan halk korku alt tonlarını ima eden bir manzara. Bu rahatsız edici atmosfer, oyunun kalbindeki gizemi körükledi: İngiltere'nin bu bir zamanlar şık, şimdi radyoaktif köşesinde ne oldu?

Benim tefekkür, muhtemelen hasır adamla bağlantılı bir grup druid tarafından kesintiye uğradı. Yeni yayım için mükemmel bir hedef uygulama olarak hizmet ettiler. Bir. İki. Üç. Aşağı gittiler. İç Robin Hood'um, gerçeğe ve nispeten sessiz London Pub'ı geri çekmeden önce anlık olarak devraldı. (Sadece sabah 10'du, yemin ederim.)

Yay tatmin edici hissetti, ama Atomfall’un benzersiz dayanıklılık sistemiyle daha fazla ilgileniyordum. Geleneksel bir tükenme çubuğu yerine, yorucu aktivite ile artan bir kalp atış hızı monitörü kullanır. Örneğin, sprint, kalp atış hızınızı 140 bpm'nin üzerine iter ve hedefleme doğruluğunu etkiler. Daha sonra, yüksek bir kalp atış hızının hedefleme cezasını reddeden bir yay ustalık becerisi buldum. En heyecan verici diken olmasa da, beceri ağacı, karakterinizi gizli veya doğrudan savaş olsun, tercih ettiğiniz oyun tarzına özelleştirecek kadar esnek görünüyordu.

Atomfall ekran görüntüleri

13 resim Şimdiye kadarki tek başarım ölü bir druid yığını olarak, genel hedefim biraz belirsiz hissetti. Casterfall Woods'un amaçsız keşfi çok az şey verdi, bu yüzden tek liderliğimi takip ettim: beni eski bir madenin yakınında bir bitki uzmanı olan Mother Jago'ya yönlendiren bir not. Yol boyunca, bir elektrik santrali üzerinde parıldayan, yağlı bir anomali gibi daha büyük anlatılarla karşılaştım-İngiltere'nin kıyamet sonrası durumunun görünür nedeni. Yakındaki bir telefon kutusu ormandan uzak durmak için ürpertici bir uyarı ile çaldı. Bunun için çok geç.

Yol benzer çevresel hikaye anlatımı ile doluydu: huzursuz bir şekilde bubi tuzaklı bir kayıkhane, kafatası döşenmiş bir höyük ve yapı üzerine boyanmış "kaybolma" kelimeleri. Atomfall , sakin ormanları korkunç bölgelerle harmanlayan sürekli huzursuz bir atmosfer yaratır. Fallout karşılaştırmaları yaygın olsa da, Stalker ve devam filmi hem tonal hem de oyun tasarımında daha uygun hissediyor.

Bana bir ipucu bulmak için her bir konuşmayı keşfetmeye teşvik edildiğiniz şekilde klasik nokta ve tıklama maceralarını hatırlatıyor. Başka bir druid katliamdan sonra (ve hızlı bir bitkisel yağma çılgınlığı), anne Jago ile tahsisinde tanıştım. Sihirli bir şekilde eğimli bir Angela Lansbury'ye benzeyen, kapsamlı sorgulamama rağmen, kapsamlı konuşmanın anahtar olduğu klasik nokta ve tıkla maceraları anımsatan belirsiz cevaplar sundu. Sonunda, bir atılım: Druids tarafından müstahkem kalelerinde esir tutulan çalıntı bitkisel kitabı karşılığında bilgi sundu.

Serbest biçimli yaklaşımım kaleye yandan saldırmamı sağladı. Terk edilmiş bir benzin istasyonunun yakınındaki bir devriye, yakın çeyrek yakın dövüşün yolunu temizlemek için bir el bombası, sonra bir tırnak bombası kullandığım "Forekourt Savaşı" nı başlattı. Düşman AI özellikle sofistike değildi, ancak savaş tatmin edici bir şekilde içgüdüseldi. Eğlenceli olsa da, savaş keşif ve keşifte ikincil hissetti.

Kale duvarlarının içinde, anahtar için harita koordinatları içeren bir nota sahip kilitli bir kulübe buldum. * Atomfall*, oyuncuların ilgi çekici noktaları işaretlemelerini gerektiren nesnel belirteçlerden yoksundur. Kitabın kulübede olmadığından şüpheliydim, bu yüzden ana korumaya geçtim.

Daha fazla druid sona erdi, ancak kitap zor kaldı. On dakikalık araştırmam, Atomfall’un geniş misyon tasarımını vurgulayarak sonuçsuz kaldı. Zaman zaman sinir bozucu olsa da, bu yaklaşım keşif ve dedektif çalışmalarını teşvik eder.

Kendimi nihayetinde Rebellion'un oyuncuya meydan okuyan bir şey yapma yaklaşımıyla teşvik ediyorum. Harita koordinatlarını takip ederek, üstesinden gelmek için çok zor olan zehirli bir bitki yaratıkıyla karşılaştım. Kaydetmemi yeniden yükleyerek, bazı akrobatik manevralar kullanarak atladım, anahtarı bir kurbandan alıyorum. Kulübeye geri döndüğümde, bir Perk Noktası ve cephane buldum - ama kitap değil.

Kalenin derinliklerini keşfederek, yüksek rahibeyi öldürdüm, bir SMG, bir zehir bombası tarifi ve atomik bir pil buldum, takip etmek için zamanım olmadığı yeni bir görev çizgisinin kilidini açtım. Hala kitap yok.

### Xbox Games Serisi Seviye Listesi

Xbox Games Serisi Seviye Listesi

Demomum, kitabın kalede, göz ardı ettiğim bir masada olduğu vahiyiyle sona erdi. Bundan önce, kendimi bir hile olduğuna ikna ettim. Bitkisel'ye döndüğümde, onu şaşkın öfkemle öldürdüm, zehirli yaratıkla uğraşmak için bir tarif buldum. Zaman kazandırabilirdik.

Atomfall’un çalışma süresinin acele bir oyun için 4-5 saat ve kapsamlı bir keşif için yaklaşık 25 saat olduğu tahmin ediliyor. Demoda başka bir oyuncu, çökmüş bir helikopter ve katil robotlarla karşılaşan çok farklı bir deneyime sahipti. Yüzey düzeyinde bir keşif bile Atomfall’un derinliğini ortaya çıkarır.

Atomfall, sizi şaşırtmış görev tasarımına ne kadar çok şımarttığınızı ödüllendiren bir oyun gibi hissediyor. Oyunun geniş görev tasarımı bazılarını rahatsız ediyor olabilir, ancak özel keşfi ödüllendiriyor. Ana ve yan görevler arasındaki bulanık çizgiler, benzersiz oyuncu anlatılarını ve sonları teşvik ederek tehlike ekler. Benim sonum, Jago'nun ölümüne rağmen, sizinkinden farklı olacak.

Zamanım bitti. Elinde kriket sopası, pub'a gittim, katliam ve cevaplanmamış soruların izini bıraktım.